معنی سیم سوخته - جستجوی لغت در جدول جو

سیم سوخته

لغت نامه دهخدا

(فَرْ زَ)

چیزی که قسمتی از آن سوخته شده باشد. که جزئی از آن سوخته و جزئی سالم باشد. که از آتش آسیب دیده اما به کلی نسوخته و از بین نرفته است: پس مردی از آن ترسایان انجیلی نیم سوخته برگرفت و سوی قیصر رفت. (مجمل التواریخ)

لغت نامه دهخدا

خام سوخته

(تَ / تِ)

مشوی یا مطبوخی که از درون خام و از بیرون بر اثر بسیار سوختن یا برشته شدن سوخته باشد

لغت نامه دهخدا

چرم سوخته

(چَ مِ تَ / تِ)

قسمی چرم که برنگ قهوه ای تیره است. چرمی برنگ قهوه ای تیره

لغت نامه دهخدا

بید سوخته

(دِ تَ / تِ)

زغال درخت بید که آنرا برای تصفیۀ شراب بکار برند:
زان می گلگون که بید سوخته پرورد
بوی گل و مشک بید خام برآمد.
خاقانی.
مجلس غم ساخته است و من چو بید سوخته
تا بمن راوق کند مژگان می پالای من.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

سیاه سوخته

(تَ / تِ)

سیاه چرده. سخت سیاه. (یادداشت بخط مؤلف) ، دشنامی است دده ها و کاکاها را. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

سرب سوخته

(سُ بِتَ / تِ)

زرگون. زرقون. زرجون. سلیقون. سندوقس. اسرب محروق. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

نیم سوخت

(غَ زَ / زِ زَ)

نیم سوخته، نیم سوز:
ز آتش خورشید شد نافۀ شب نیم سوخت
قوت از آن یافت روز خوش دم از آن شد بهار،
خاقانی